| جمعه نویسی |

مولای من سلام

جمعه پانصد و نهم است. نوزدهم فروردین سال یک.

آقاجانم

قلم من به حسین بن علی مدیون است. اینهمه سال سپری شده و اینهمه قلم بر کاغذ آمده. اما هرگز در شان و مقامی نبوده است که بتواند از ایشان بنویسد. چه قلمها که توفیق یافته‌اند برای از او گفتن، از سیره و خصایل تا مقتل و مصائب اما چه کسی می‌تواند مدعی باشد که نگفته‌ای باقی نیست؟ قطره‌ای از این بحر را نیز بر من بنوشانید

یا ارباب

بنده عظمت این آیات را نفهمیده‌ام که فرمود فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ والا آنکه بداند ذره گم نمی‌شود چگونه ممکن است چنین فله به بازی روزگار مشغول باشد. دستم به دامانت که از عمر کمی مانده