| جمعه نویسی |

۷۰۹

مولای من سلام ...

چند ثانیه شد؟

شاید ده شاید کمی بیشتر

منتظر بودم به حال عادی برگردم

اما همه چیز با شتاب به سوی دیگری می‌رفت.

افتادم ...

*

این دومین بار بود. بیست ماه پس از اولین بار.

چه تضمینی است که سومین بار آخرین بار نباشد!

و با خودم مرور می‌کردم که چه بیهوده است آنهمه سودای بلند

برنامه‌های چندماهه و چند ساله

وقتی اعتباری به فردا نیست

جمعه هفتصد و نهم

بیست و هفتم تیر

سال چهار