| جمعه نویسی |

مولای من سلام ...

دل نیست! تنور است ... و تنها خدا میداند و ولی او که چه در سینه دارم و چه دودی را در درونم قورت میدهم. گویی دوزخ ما را در درونمان ودیعه نهاده اند. آن کس که بتواند در دنیا این دوزخ را به سردی برساند، حظ جنت می برد و آنکس که نتواند آتشش را خاموش کند، در شعله های خود خواهد سوخت و دوزخ یعنی داغ ِتعلق

این همه سخن من در جمعه دویست و هشتاد و هفتم است و از جنابتان به حق این ایام که مقارن است با نهم رمضان و چهارم خردادماه یکهزار و سیصد و نود و هفت، مسئلت دارم این آتشکده درون جان ِ مرا به خنکای توحید علاج فرمایید