| جمعه نویسی |

دویست و سی و پنجمین جمعه مقارن با پنجم خرداد یکهزار و سیصد و نود و شش، منتهی است به پایان شعبان و فردا نخستین روزه رمضان روزی می شود ان شالله. و عجب رمضانی ... عجب روزگاری ... عجب امتحانی ! به هر گردنه که میرسم، با خودم میگویم این سخت ترین گذرگاه است و چون میگذرد، میبینم که سخت‌تری از راه می رسد.
مولای من ...
نمیدانم این زنجیره زجر قرار است به کدام منزل ختم شود. اما مباد که سرانجام اینهمه چشم انتظاری بشود رسوایی. خود را از هیچ مصیبت و معصیتی مصون نمیبینم. در آن راه که اسلاف رفته اند رغبتم تمام نیست و در آن راه که خودم نشاط دارم نگرانم که مبادا اشارات از هوای و ابلیس باشد ... الغوث الغوث ...