مولای من سلام ...
سپاس آن خدایی که مرا رماند از آنچه میپنداشتم برای همیشه خواهد ماند
تماشاگر حیاتم و این هم گردنهای بود از گردنههای زیستن که سپری شد و همچنان سفر دنباله دارد
جمعه ششصد و هشتاد و دوم مقارن با بیست و یکم دیماه سال سه
لینک مستقیم مطلب | نوشته شده در جمعه بیست و یکم دی ۱۴۰۳ساعت 23:59
|