| جمعه نویسی |

۶۷۷

مولای من سلام ...

سالهاست که نسبت عمیقی با «تقدس» ندارم. صواب برایم کلمه نامانوسی است. مراوداتم با آنچه باور دارم با این کلمات بیگانه است. این‌ها بر جنابتان پوشیده نیست. عرض کردم که بر خودم روشن باشد، اینکه عرض میکنم نه به حرمت تقدس است و نه به طمع صواب.

آقای من

از دار دنیا هیچ چیز را عدیده‌تر از کتاب ندارم و ندیده‌ام. اما نسبتم با قرآن از جنس نسبتم با یک کتاب نیست. خودم هم نمیدانم چرا. چیزی در پس این کلمات است که مرا سِحر می‌کند. با چیزی روبرو هستم که نمی فهمم و نمیدانم اما نسیم خنکی از آن می‌رسد. جمعه شصد و هفتاد و هفتم مقارن با شب میلاد جناب محمد مصطفی است. آخرین جمعه – سی‌ام – از شهریور سال سه.

روزی مرا از این کتاب بیشتر کنید ... مسکینِ هدایتم.

مولای من سلام

گویی سهم من از این کتاب دو لَيْسَ است

لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ

هفته ششصد و هفتاد و ششم مقارن با بیست و سوم شهریور سال سه سرآمد