| جمعه نویسی |

مولای من سلام

چهارصد و نود و سومین جمعه است مقارن با بیست و ششم آذرماه سال صفر. نمیخواهم جمله تکراری بنویسم که حرف بی عمل چنان است و چنین است چرا که خود «حرف» هم عمل است. گفتن عمل است. نوشتن عمل است. عملی که می‌تواند عمل‌تری را در پی داشته باشد و بسیاری از اعمال این چنین هستند. اما حرف گاهی اقل عمل است نه اکمل آن.

و من در این رتبه اقلی به قدر لفظ دانستم که همه چیز و همه چیز در «نیاز» است. مادامی که نیاز، ارباب آدمی باشد، آدم آدم نمی‌شود. همه جهد و تلاش برای آن است که نیاز به بندگی درآید و آدمی ارباب نیاز خویش باشد