| جمعه نویسی |

مولای من سلام

جمعه چهارصد و چهل و پنجم - مقارن با چهاردهم خرداد یکهزار و چهارصد - جمعه مهمی بود. حوادث و رخدادها دلالت بر حوادث بزرگتری در آینده دارد. سخت است در این روزگار به «اندازه» بودن. نه چنان محو که تکلیف بر زمین ماند و نه چنان آشکار که از امر عدول شود. هوس به تجلی جلب می کند و ترس به خفی زیستن. اهل ِشما بودن نه به هوس شدنی است و نه به ترس.

آقای ِمن

ما را به آن اندازه که باید بود، ارشاد فرمایید که ارشاد یعنی رشد دادن. ساز ِسمفونی معرفت باید بود و به قدر امر باید نواخت. خارج نواختن خطاست چه به بیش و چه به کم. جولان روبهان از عافیت طلبی شیران است. دست به دامن شمایم