| جمعه نویسی |

مولای من سلام ...

جمعه ششصد و هشتاد و نه، آخرین جمعه از ماه شعبان است. برابر با دهم اسفندماه سال هزار و چهارصد و سه. این هفته با خودم مرور می‌کردم که اگر این وعده هفته به هفته نبود چه می‌شد؟ این رشته برایم مانند آن طنابِ اطمینانی است که صخره‌نوردها از آن بهره می‌برند. اگر این رشته نبود نمی‌دانم چه‌ها می‌شد اما خیالم می‌پژمرد. هیچ روزنه‌ای برای خیال باقی نمانده انگار. هیچ مخاطبی برای نامه نوشتن. عقلِ بی‌خیال مانند نهرِ بی‌‌آب است. طراوتی اگر به خیال مانده،‌ صدقه‌سر همین انس خیالی است که در من زنده نگاه داشته‌اید.